न स्वे सुखे कुरुते वै प्रहर्षं नान्यस्य दुःखे भवति प्रतीतः

न स्वे सुखे कुरुते वै प्रहर्षं नान्यस्य दुःखे भवति प्रतीतः।
दत्वा न पश्चात् कुरुतेऽनुतापं न कथ्यते पुरुषार्थशीलः॥
महाभारते उद्योगपर्वनि ३३-९४ विदुरवाक्ये

na sve sukhe kurute vai praharṣaṁ nānyasya duḥkhe bhavati pratītaḥ|

datvā na paścāt kurute'nutāpaṁ na kathyate puruṣarthaśīlaḥ||

mahābhārate udyogaparvani 33-94 viduravākye

A noble person would never go overboard with happiness when he is comfortable, and would not feel pleased when anyone else is unhappy. A noble person would never regret about what he has given as help to others and he would never praise his own actions performed by himself in the right and successful pursuit of virtue and other lofty targets

ന സ്വേ സുഖേ കുരുതേ വൈ പ്രഹര്‍ഷം നാന്യസ്യ ദുഃഖേ ഭവതി പ്രതീതഃ।ദത്വാ ന പശ്ചാത് കുരുതേഽനുതാപം ന കഥ്യതേ പുരുഷാര്‍ഥശീലഃ॥മഹാഭാരതേ ഉദ്യോഗപര്‍വണി ൩൩-൯൪ വിദുരവാക്യേ

ഒരു നല്ല മനുഷ്യന്‍ തനിക്ക് ജീവിതത്തില്‍ ഏറെ സന്തോഷം ഉണ്ടാവുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ സംഭവിച്ചാല്‍ അളവിലേറെ സന്തോഷിക്കുകയും വിജയം ആഘോഷിക്കുകയും ഒന്നും ചെയ്യില്ല. അതുപോലെ മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് കഷ്ടതയും ദുഃഖവും ഉണ്ടാവുന്നത് കാണു ഒരിക്കലും സന്തോഷിക്കുകയും ഇല്ല. മറ്റുള്ളവരെ സഹായിക്കാന്‍ വേണ്ടി അയാള്‍ എന്തെങ്കിലും കാര്യമായി ചെയ്യുന്ന അവസരത്തില്‍ അതുകൊണ്ട് വല്ല നഷ്ടം ഉണ്ടായാല്‍ പോലും അതിനെക്കുറിച്ച് വേവലാതിയോ പശ്ചാത്താപമോ അയാളുടെ മനസ്സില്‍ ഒരിക്കലും ഉണ്ടാവുകയില്ല. തരമുള്ള മനുഷ്യന്‍ മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് നന്മ ചെയ്യുന്ന വിധത്തില്‍ പ്രവര്‍ത്തിച്ച് അതില്‍ വിജയം കണ്ടെത്തിയാല്‍ അതിനെക്കുറിച്ച് ഒരിക്കലും സ്വയം പ്രശംസിക്കുകയോ വീരവാദം മുഴക്കുകയോ ചെയ്യുകയില്ല.