यथा खरश्चन्दनभारवाही भारस्य वेत्त न तु चन्दनस्य।
एवं हि शास्त्राणि बहून्यधीत्य अर्थेषु मूढाः खरवद्वहन्ति॥
सुश्रुतसंहितायाम्॥ सुभाषितरत्नभण्डागारे॥
yathā kharaścandanabhāravāhī bhārasya vetta na tu candanasya|
evaṁ hi śāstrāṇi bahūnyadhītya artheṣu mūḍhāḥ kharavadvahanti||
suśrutasaṁhitāyām|| subhāṣitaratnabhaṇḍāgāre||
Some people just read a lot, memorize a lot, and would even manage to repeat everything parrot-like impress all people around.. However, they would not have understood the meaning of what they read, and in most cases would not have made a sincere attempt to understand even a little of it. This phenomenon is universal. In music, in discourses, and even in our daily mundane transactions we come across such situations.. The subhashitam quoted equates this blind process of repetition to a donkey carrying its heavy burden without knowing what is the material that it is carrying
Meaning of the Sloka
Just like a donkey which is carrying a huge burden of logs of sandalwood could understand about the heaviness of the burden and not about the value and worth of the load it is carrying, many people who have formally read and imbibed many Shastras and sciences, but who are ignorant about the menaings or contents of what they have learnt, carry their learning too donkey-style..
യഥാ ഖരഃ ചന്ദനഭാരവാഹീ ഭാരസ്യ വേത്താ ന തു ചന്ദനസ്യ
ഏവം ഹി ശാസ്ത്രാണി ബഹൂന്യധീയ അര്‍ത്ഥേഷു മൂഢാഃ
ഖരവദ്വഹന്തി
(സുഭാഷിത രത്നഭണ്ഡാഗാരം)
ഭാരമേറിയ ചന്ദനമുട്ടികള്‍ ചുമലില്‍ കയറ്റി നടന്നുനീങ്ങുന്ന കഴുതയ്ക്ക് ഭാരം എന്താണെന്ന് നല്ലവണ്ണം അറിയാം പക്ഷെ ചന്ദനത്തിന്റെ വില ഒട്ടും വശമില്ല.
ഒട്ടേറെ ശാസ്ത്രങ്ങള്‍ അര്‍ത്ഥമറിയാതെ പഠിച്ചെടുക്കുകയും സ്ഥാനത്തും അസ്ഥാനത്തും വിളമ്പി കയ്യടി നേടാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നവര്‍ പലരും ഈ കഴുതയെപ്പോലെ തന്നെയാണ്
കഴുതക്കറിയുമോ കര്‍പ്പൂര വാസന ?
No comments:
Post a Comment