॥ तोटकाष्टकं श्रीशङ्करदेशिकाष्टकं च ॥
शंकरं शंकराचार्यं केशवं बादरायणम् ।
सूत्रभाष्यकृतौ वन्दे भगवन्तौ पुनः पुनः ॥
नारायणं पद्मभुवं वसिष्ठं शक्तिं च तत्पुत्रपराशरं च ।
व्यासं शुकं गौडपदं महान्तं गोविन्दयोगीन्द्रमथास्य शिष्यम् ॥
श्री शंकराचार्यमथास्य पद्मपादं च हस्तामलकं च शिष्यम् ।
तं तोटकं वार्तिककारमन्यानस्मद्गुरून् संततमानतोऽस्मि ॥
॥ तोटकाष्टकं ॥
विदिताखिलशास्त्रसुधाजलधे महितोपनिषत् कथितार्थनिधे ।
हृदये कलये विमलं चरणं भव शंकर देशिक मे शरणम् ॥ १॥
करुणावरुणालय पालय मां भवसागरदुःखविदूनहृदम् ।
रचयाखिलदर्शनतत्त्वविदं भव शंकर देशिक मे शरणम् ॥ २॥
भवता जनता सुहिता भविता निजबोधविचारण चारुमते ।
कलयेश्वरजीवविवेकविदं भव शंकर देशिक मे शरणम् ॥ ३॥
भव एव भवानिति मे नितरां समजायत चेतसि कौतुकिता ।
मम वारय मोहमहाजलधिं भव शंकर देशिक मे शरणम् ॥ ४॥
सुकृतेऽधिकृते बहुधा भवतो भविता समदर्शनलालसता ।
अतिदीनमिमं परिपालय मां भव शंकर देशिक मे शरणम् ॥ ५॥
जगतीमवितुं कलिताकृतयो विचरन्ति महामहसश्छलतः ।
अहिमांशुरिवात्र विभासि गुरो भव शंकर देशिक मे शरणम् ॥ ६॥
गुरुपुंगव पुंगवकेतन ते समतामयतां नहि कोऽपि सुधीः ।
शरणागतवत्सल तत्त्वनिधे भव शंकर देशिक मे शरणम् ॥ ७॥
विदिता न मया विशदैककला न च किंचन काञ्चनमस्ति गुरो ।
द्रुतमेव विधेहि कृपां सहजां भव शंकर देशिक मे शरणम् ॥ ८॥
इति श्रीमत्तोटकाचार्यविरचितं श्रीशङ्करदेशिकाष्टकं सम्पूर्णम् ।
॥ തോടകാഷ്ടകം ശ്രീശങ്കരദേശികാഷ്ടകം ച ॥
ശംകരം ശംകരാചാര്യം കേശവം ബാദരായണം ।
സൂത്രഭാഷ്യകൃതൌ വന്ദേ ഭഗവന്തൌ പുനഃ പുനഃ ॥
നാരായണം പദ്മഭുവം വസിഷ്ഠം ശക്തിം ച തത്പുത്രപരാശരം ച ।
വ്യാസം ശുകം ഗൌഡപദം മഹാന്തം ഗോവിന്ദയോഗീന്ദ്രമഥാസ്യ ശിഷ്യം ॥
ശ്രീ ശങ്കരാചാര്യമഥാസ്യ പദ്മപാദം ച ഹസ്താമലകം ച ശിഷ്യം ।
തം തോടകം വാര്തികകാരമന്യാനസ്മദ്ഗുരൂന് സന്തതമാനതോഽസ്മി ॥
॥ തോടകാഷ്ടകം ॥
വിദിതാഖിലശാസ്ത്രസുധാജലധേ മഹിതോപനിഷത് കഥിതാര്ത്ഥനിധേ ।
ഹൃദയേ കലയേ വിമലം ചരണം ഭവ ശങ്കര ദേശിക മേ ശരണം ॥ ൧॥
കരുണാവരുണാലയ പാലയ മാം ഭവസാഗരദുഃഖവിദൂനഹൃദം ।
രചയാഖിലദര്ശനതത്ത്വവിദം ഭവ ശങ്കര ദേശിക മേ ശരണം ॥ ൨॥
ഭവതാ ജനതാ സുഹിതാ ഭവിതാ നിജബോധവിചാരണ ചാരുമതേ ।
കലയേശ്വരജീവവിവേകവിദം ഭവ ശങ്കര ദേശിക മേ ശരണം ॥ ൩॥
ഭവ ഏവ ഭവാനിതി മേ നിതരാം സമജായത ചേതസി കൌതുകിതാ ।
മമ വാരയ മോഹമഹാജലധിം ഭവ ശങ്കര ദേശിക മേ ശരണം ॥ ൪॥
സുകൃതേഽധികൃതേ ബഹുധാ ഭവതോ ഭവിതാ സമദര്ശനലാലസതാ ।
അതിദീനമിമം പരിപാലയ മാം ഭവ ശങ്കര ദേശിക മേ ശരണം ॥ ൫॥
ജഗതീമവിതും കലിതാകൃതയോ വിചരന്തി മഹാമഹസശ്ഛലതഃ ।
അഹിമാംശുരിവാത്ര വിഭാസി ഗുരോ ഭവ ശങ്കര ദേശിക മേ ശരണം ॥ ൬॥
ഗുരുപുംഗവ പുംഗവകേതന തേ സമതാമയതാം നഹി കോഽപി സുധീഃ ।
ശരണാഗതവത്സല തത്ത്വനിധേ ഭവ ശങ്കര ദേശിക മേ ശരണം ॥ ൭॥
വിദിതാ ന മയാ വിശദൈകകലാ ന ച കിംചന കാഞ്ചനമസ്തി ഗുരോ ।
ദ്രുതമേവ വിധേഹി കൃപാം സഹജാം ഭവ ശങ്കര ദേശിക മേ ശരണം ॥ ൮॥
ഇതി ശ്രീമത്തോടകാചാര്യവിരചിതം ശ്രീശങ്കരദേശികാഷ്ടകം സമ്പൂര്ണ്ണം ।
॥ toṭakāṣṭakaṃ śrīśaṅkaradeśikāṣṭakaṃ ca ॥
śaṃkaraṃ śaṃkarācāryaṃ keśavaṃ bādarāyaṇam ।
sūtrabhāṣyakṛtau vande bhagavantau punaḥ punaḥ ॥
nārāyaṇaṃ padmabhuvaṃ vasiṣṭhaṃ śaktiṃ ca tatputraparāśaraṃ ca ।
vyāsaṃ śukaṃ gauḍapadaṃ mahāntaṃ govindayogīndramathāsya śiṣyam ॥
śrī śaṃkarācāryamathāsya padmapādaṃ ca hastāmalakaṃ ca śiṣyam ।
taṃ toṭakaṃ vārtikakāramanyānasmadgurūn saṃtatamānato'smi ॥
॥ toṭakāṣṭakaṃ ॥
viditākhilaśāstrasudhājaladhe mahitopaniṣat kathitārthanidhe ।
hṛdaye kalaye vimalaṃ caraṇaṃ bhava śaṃkara deśika me śaraṇam ॥ 1॥
karuṇāvaruṇālaya pālaya māṃ bhavasāgaraduḥkhavidūnahṛdam ।
racayākhiladarśanatattvavidaṃ bhava śaṃkara deśika me śaraṇam ॥ 2॥
bhavatā janatā suhitā bhavitā nijabodhavicāraṇa cārumate ।
kalayeśvarajīvavivekavidaṃ bhava śaṃkara deśika me śaraṇam ॥ 3॥
bhava eva bhavāniti me nitarāṃ samajāyata cetasi kautukitā ।
mama vāraya mohamahājaladhiṃ bhava śaṃkara deśika me śaraṇam ॥ 4॥
sukṛte'dhikṛte bahudhā bhavato bhavitā samadarśanalālasatā ।
atidīnamimaṃ paripālaya māṃ bhava śaṃkara deśika me śaraṇam ॥ 5॥
jagatīmavituṃ kalitākṛtayo vicaranti mahāmahasaśchalataḥ ।
ahimāṃśurivātra vibhāsi guro bhava śaṃkara deśika me śaraṇam ॥ 6॥
gurupuṃgava puṃgavaketana te samatāmayatāṃ nahi ko'pi sudhīḥ ।
śaraṇāgatavatsala tattvanidhe bhava śaṃkara deśika me śaraṇam ॥ 7॥
viditā na mayā viśadaikakalā na ca kiṃcana kāñcanamasti guro ।
drutameva vidhehi kṛpāṃ sahajāṃ bhava śaṃkara deśika me śaraṇam ॥ 8॥
iti śrīmattoṭakācāryaviracitaṃ śrīśaṅkaradeśikāṣṭakaṃ sampūrṇam ।
No comments:
Post a Comment