𝐓𝐡𝐞𝐫𝐞 𝐢𝐬 𝐡𝐨𝐩𝐞 𝐨𝐧𝐥𝐲 𝐰𝐡𝐞𝐧 𝐰𝐡𝐞𝐧 𝐰𝐞 𝐚𝐫𝐞 𝐚𝐥𝐢𝐯𝐞

 

𝐓𝐡𝐞 𝐜𝐡𝐚𝐥𝐥𝐞𝐧𝐠𝐞𝐬 𝐚𝐧𝐝 𝐦𝐢𝐬𝐞𝐫𝐢𝐞𝐬 𝐰𝐞 𝐟𝐚𝐜𝐞 𝐛𝐞𝐜𝐚𝐮𝐬𝐞 𝐨𝐟 𝐭𝐡𝐞 𝐮𝐧𝐜𝐞𝐫𝐭𝐚𝐢𝐧𝐭𝐢𝐞𝐬 𝐭𝐡𝐫𝐮𝐬𝐭 𝐨𝐧 𝐮𝐬 𝐭𝐨𝐝𝐚𝐲, 𝐦𝐚𝐤𝐞𝐬 𝐦𝐚𝐧𝐲 𝐨𝐟 𝐮𝐬 𝐭𝐨 𝐜𝐨𝐧𝐬𝐢𝐝𝐞𝐫 𝐰𝐡𝐞𝐭𝐡𝐞𝐫 𝐝𝐞𝐚𝐭𝐡 𝐨𝐫 𝐬𝐮𝐢𝐜𝐢𝐝𝐞 𝐜𝐨𝐮𝐥𝐝 𝐛𝐞 𝐚𝐧 𝐚𝐥𝐭𝐞𝐫𝐧𝐚𝐭𝐢𝐯𝐞.. 𝐄𝐯𝐞𝐧 𝐇𝐚𝐧𝐮𝐦𝐚𝐧 𝐟𝐚𝐜𝐞𝐝 𝐬𝐮𝐜𝐡 𝐚 𝐬𝐢𝐭𝐮𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧.. 𝐁𝐮𝐭 𝐡𝐞 𝐜𝐚𝐦𝐞 𝐨𝐮𝐭 𝐨𝐟 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐝𝐞𝐩𝐫𝐞𝐬𝐬𝐢𝐧𝐠 𝐬𝐭𝐚𝐭𝐞 𝐨𝐟 𝐦𝐢𝐧𝐝 𝐯𝐞𝐫𝐲 𝐪𝐮𝐢𝐜𝐤𝐥𝐲.. 𝐅𝐨𝐨𝐝 𝐟𝐨𝐫 𝐭𝐡𝐨𝐮𝐠𝐡𝐭.

𝐓𝐡𝐞𝐫𝐞 𝐢𝐬 𝐡𝐨𝐩𝐞 𝐨𝐧𝐥𝐲 𝐰𝐡𝐞𝐧 𝐰𝐡𝐞𝐧 𝐰𝐞 𝐚𝐫𝐞 𝐚𝐥𝐢𝐯𝐞.

विनाशे बहवो दोषा जीवन् भद्राणि पश्यति।।

तस्मात्प्राणान् धरिष्यामि ध्रुवो जीवितसङ्गमः।

वल्मीकिरामायणे सुन्दरकाण्डे 𝟓.𝟏𝟑.𝟒𝟕।।

𝐯𝐢𝐧𝐚̄𝐬́𝐞 𝐛𝐚𝐡𝐚𝐯𝐨 𝐝𝐨𝐬̣𝐚̄ 𝐣𝐢̄𝐯𝐚𝐧 𝐛𝐡𝐚𝐝𝐫𝐚̄𝐧̣𝐢 𝐩𝐚𝐬́𝐲𝐚𝐭𝐢॥

𝐭𝐚𝐬𝐦𝐚̄𝐭𝐩𝐫𝐚̄𝐧̣𝐚̄𝐧 𝐝𝐡𝐚𝐫𝐢𝐬̣𝐲𝐚̄𝐦𝐢 𝐝𝐡𝐫𝐮𝐯𝐨 𝐣𝐢̄𝐯𝐢𝐭𝐚𝐬𝐚𝐧̇𝐠𝐚𝐦𝐚𝐡̣।

𝐯𝐚𝐥𝐦𝐢̄𝐤𝐢𝐫𝐚̄𝐦𝐚̄𝐲𝐚𝐧̣𝐞 𝐬𝐮𝐧𝐝𝐚𝐫𝐚𝐤𝐚̄𝐧̣𝐝̣𝐞 𝟓.𝟏𝟑.𝟒𝟕।।

𝐓𝐡𝐢𝐬 𝐢𝐬 𝐚 𝐬𝐭𝐚𝐭𝐞𝐦𝐞𝐧𝐭 𝐛𝐲 𝐇𝐚𝐧𝐮𝐦𝐚𝐧 𝐢𝐧 𝐒𝐮𝐧𝐝𝐚𝐫𝐚𝐤𝐚𝐧𝐝𝐚𝐦… 𝐇𝐚𝐧𝐮𝐦𝐚𝐧, 𝐩𝐮𝐭𝐭𝐢𝐧𝐠 𝐭𝐡𝐞 𝐛𝐞𝐬𝐭 𝐨𝐟 𝐡𝐢𝐬 𝐞𝐟𝐟𝐨𝐫𝐭𝐬, 𝐡𝐚𝐬 𝐦𝐚𝐧𝐚𝐠𝐞𝐝 𝐭𝐨 𝐫𝐞𝐚𝐜𝐡 𝐋𝐚𝐧𝐤𝐚 𝐢𝐧 𝐬𝐞𝐚𝐫𝐜𝐡 𝐨𝐟 𝐃𝐞𝐯𝐢 𝐒𝐢𝐭𝐚.. 𝐈𝐧 𝐬𝐩𝐢𝐭𝐞 𝐨𝐟 𝐫𝐞𝐩𝐞𝐚𝐭𝐞𝐝 𝐰𝐚𝐧𝐝𝐞𝐫𝐢𝐧𝐠𝐬 𝐚𝐧𝐝 𝐩𝐫𝐨𝐛𝐞𝐬, 𝐡𝐞 𝐜𝐨𝐮𝐥𝐝 𝐧𝐨𝐭 𝐥𝐨𝐜𝐚𝐭𝐞 𝐒𝐢𝐭𝐚.. 𝐅𝐫𝐨𝐦 𝐭𝐡𝐞 𝐰𝐨𝐫𝐝𝐬 𝐨𝐟 𝐒𝐚𝐦𝐩𝐚𝐭𝐢 𝐭𝐡𝐞 𝐞𝐚𝐠𝐥𝐞, 𝐢𝐭 𝐰𝐚𝐬 𝐬𝐮𝐫𝐞 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐒𝐢𝐭𝐚 𝐢𝐬 𝐡𝐞𝐥𝐝 𝐜𝐚𝐩𝐭𝐢𝐯𝐞 𝐢𝐧 𝐋𝐚𝐧𝐤𝐚. 𝐍𝐨 𝐨𝐧𝐞 𝐞𝐥𝐬𝐞 𝐨𝐭𝐡𝐞𝐫 𝐭𝐡𝐚𝐧 𝐇𝐚𝐧𝐮𝐦𝐚𝐧 𝐜𝐨𝐮𝐥𝐝 𝐣𝐮𝐦𝐩 𝐨𝐯𝐞𝐫 𝐭𝐡𝐞 𝐬𝐨𝐮𝐭𝐡𝐞𝐫𝐧 𝐬𝐞𝐚𝐬 𝐚𝐧𝐝 𝐫𝐞𝐚𝐜𝐡 𝐋𝐚𝐧𝐤𝐚. 𝐒𝐨 𝐡𝐢𝐬 𝐢𝐧𝐚𝐛𝐢𝐥𝐢𝐭𝐲 𝐭𝐨 𝐥𝐨𝐜𝐚𝐭𝐞 𝐒𝐢𝐭𝐚 𝐦𝐞𝐚𝐧𝐭 𝐜𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞 𝐟𝐚𝐢𝐥𝐮𝐫𝐞 𝐧𝐨𝐭 𝐨𝐧𝐥𝐲 𝐟𝐨𝐫 𝐡𝐢𝐦𝐬𝐞𝐥𝐟, 𝐛𝐮𝐭 𝐭𝐨 𝐭𝐡𝐞 𝐜𝐥𝐚𝐧 𝐨𝐟 𝐦𝐨𝐧𝐤𝐞𝐲𝐬 𝐰𝐢𝐭𝐡 𝐒𝐮𝐠𝐫𝐢𝐯𝐚 𝐚𝐬 𝐭𝐡𝐞 𝐤𝐢𝐧𝐠 𝐚𝐧𝐝 𝐚𝐥𝐬𝐨 𝐭𝐨 𝐑𝐚𝐦𝐚 𝐚𝐧𝐝 𝐋𝐚𝐤𝐬𝐡𝐦𝐚𝐧𝐚. 𝐇𝐚𝐧𝐮𝐦𝐚𝐧 𝐢𝐬 𝐝𝐞𝐣𝐞𝐜𝐭𝐞𝐝 𝐛𝐲 𝐭𝐡𝐞 𝐟𝐚𝐜𝐭 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐢𝐟 𝐡𝐞 𝐣𝐮𝐦𝐩𝐞𝐝 𝐛𝐚𝐜𝐤 𝐭𝐨 𝐭𝐡𝐞 𝐈𝐧𝐝𝐢𝐚𝐧 𝐬𝐮𝐛 𝐜𝐨𝐧𝐭𝐢𝐧𝐞𝐧𝐭 𝐚𝐧𝐝 𝐫𝐞𝐩𝐨𝐫𝐭𝐞𝐝 𝐚𝐛𝐨𝐮𝐭 𝐡𝐢𝐬 𝐟𝐚𝐢𝐥𝐮𝐫𝐞 𝐭𝐨 𝐥𝐨𝐜𝐚𝐭𝐞 𝐒𝐢𝐭𝐚, 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐚𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧 𝐜𝐨𝐮𝐥𝐝 𝐛𝐞 𝐯𝐞𝐫𝐲 𝐝𝐢𝐬𝐚𝐬𝐭𝐫𝐨𝐮𝐬 𝐚𝐧𝐝 𝐭𝐡𝐞 𝐦𝐨𝐧𝐤𝐞𝐲 𝐜𝐥𝐚𝐧 𝐚𝐧𝐝 𝐭𝐡𝐞 𝐩𝐫𝐢𝐧𝐜𝐞𝐬 𝐚𝐥𝐥 𝐦𝐢𝐠𝐡𝐭 𝐩𝐞𝐫𝐢𝐬𝐡 𝐨𝐧 𝐡𝐞𝐚𝐫𝐢𝐧𝐠 𝐬𝐮𝐜𝐡 𝐚 𝐛𝐚𝐝 𝐧𝐞𝐰𝐬. 𝐇𝐚𝐧𝐮𝐦𝐚𝐧 𝐚𝐬𝐤𝐬 𝐡𝐢𝐦𝐬𝐞𝐥𝐟 𝐰𝐡𝐞𝐭𝐡𝐞𝐫 𝐢𝐭 𝐰𝐨𝐮𝐥𝐝 𝐛𝐞 𝐛𝐞𝐭𝐭𝐞𝐫 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐡𝐞 𝐝𝐢𝐝 𝐧𝐨𝐭 𝐠𝐨 𝐛𝐚𝐜𝐤 𝐛𝐮𝐭 𝐫𝐞𝐦𝐚𝐢𝐧𝐞𝐝 𝐢𝐧 𝐭𝐡𝐞 𝐨𝐮𝐭𝐬𝐤𝐢𝐫𝐭𝐬 𝐨𝐟 𝐋𝐚𝐧𝐤𝐚 𝐟𝐨𝐫 𝐞𝐯𝐞𝐫, 𝐬𝐨 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐡𝐞 𝐜𝐨𝐮𝐥𝐝 𝐚𝐯𝐨𝐢𝐝 𝐜𝐨𝐧𝐯𝐞𝐲𝐢𝐧𝐠 𝐭𝐡𝐞 𝐛𝐚𝐝 𝐧𝐞𝐰𝐬 𝐭𝐨 𝐡𝐢𝐬 𝐊𝐢𝐧𝐠 𝐚𝐧𝐝 𝐭𝐡𝐞 𝐏𝐫𝐢𝐧𝐜𝐞𝐬 𝐑𝐚𝐦𝐚 𝐚𝐧𝐝 𝐋𝐚𝐤𝐬𝐡𝐦𝐚𝐧𝐚. 𝐀𝐠𝐚𝐢𝐧, 𝐟𝐨𝐫 𝐚 𝐦𝐨𝐦𝐞𝐧𝐭, 𝐡𝐞 𝐭𝐡𝐢𝐧𝐤𝐬 𝐨𝐟 𝐜𝐨𝐦𝐦𝐢𝐭𝐭𝐢𝐧𝐠 𝐬𝐮𝐢𝐜𝐢𝐝𝐞 𝐬𝐨 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐡𝐢𝐬 𝐝𝐞𝐚𝐫 𝐨𝐧𝐞𝐬 𝐚𝐜𝐫𝐨𝐬𝐬 𝐭𝐡𝐞 𝐬𝐞𝐚 𝐰𝐨𝐮𝐥𝐝 𝐥𝐢𝐯𝐞 𝐢𝐧 𝐭𝐡𝐞 𝐡𝐨𝐩𝐞 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐬𝐨𝐦𝐞 𝐠𝐨𝐨𝐝 𝐧𝐞𝐰𝐬 𝐰𝐢𝐥𝐥 𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐬𝐨𝐦𝐞𝐭𝐢𝐦𝐞.

𝐇𝐨𝐰𝐞𝐯𝐞𝐫, 𝐡𝐞 𝐝𝐢𝐬𝐦𝐢𝐬𝐬𝐞𝐬 𝐭𝐡𝐞 𝐢𝐝𝐞𝐚 𝐨𝐟 𝐬𝐮𝐢𝐜𝐢𝐝𝐞 𝐢𝐦𝐦𝐞𝐝𝐢𝐚𝐭𝐞𝐥𝐲... 𝐇𝐞 𝐭𝐞𝐥𝐥𝐬 𝐡𝐢𝐦𝐬𝐞𝐥𝐟

“𝐃𝐞𝐚𝐭𝐡 𝐨𝐫 𝐚𝐧𝐧𝐢𝐡𝐢𝐥𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧 𝐜𝐚𝐧 𝐛𝐫𝐢𝐧𝐠 𝐨𝐧𝐥𝐲 𝐢𝐧𝐧𝐮𝐦𝐞𝐫𝐚𝐛𝐥𝐞 𝐞𝐯𝐢𝐥 𝐜𝐨𝐧𝐬𝐞𝐪𝐮𝐞𝐧𝐜𝐞𝐬. 𝐈𝐟 𝐨𝐧𝐞 𝐤𝐞𝐞𝐩𝐬 𝐡𝐢𝐦𝐬𝐞𝐥𝐟 𝐚𝐥𝐢𝐯𝐞, 𝐡𝐞 𝐰𝐨𝐮𝐥𝐝 𝐬𝐞𝐞 𝐰𝐞𝐥𝐟𝐚𝐫𝐞, 𝐬𝐚𝐟𝐞𝐭𝐲 𝐚𝐧𝐝 𝐜𝐨𝐦𝐟𝐨𝐫𝐭𝐬 𝐬𝐨𝐨𝐧𝐞𝐫 𝐨𝐫 𝐥𝐚𝐭𝐞𝐫. 𝐒𝐮𝐜𝐡 𝐟𝐚𝐯𝐨𝐮𝐫𝐚𝐛𝐥𝐞 𝐭𝐮𝐫𝐧 𝐨𝐟 𝐞𝐯𝐞𝐧𝐭𝐬 𝐜𝐚𝐧 𝐛𝐞 𝐞𝐱𝐩𝐞𝐫𝐢𝐞𝐧𝐜𝐞𝐝 𝐨𝐧𝐥𝐲 𝐢𝐟 𝐨𝐧𝐞 𝐢𝐬 𝐚𝐥𝐢𝐯𝐞. 𝐓𝐡𝐞𝐫𝐞𝐟𝐨𝐫𝐞 𝐢𝐭 𝐢𝐬 𝐝𝐞𝐟𝐢𝐧𝐢𝐭𝐞𝐥𝐲 𝐛𝐞𝐭𝐭𝐞𝐫 𝐭𝐨 𝐛𝐞 𝐚𝐥𝐢𝐯𝐞 𝐚𝐧𝐝 𝐠𝐨 𝐚𝐡𝐞𝐚𝐝 𝐰𝐢𝐭𝐡 𝐡𝐨𝐩𝐞 𝐚𝐧𝐝 𝐨𝐩𝐭𝐢𝐦𝐢𝐬𝐦. “

വിനാശേ ബഹവോ ദോഷാ ജീവന്‍ ഭദ്രാണി പശ്യതി

തസ്മാത്പ്രാണാന്‍ ധരിഷ്യാമി ധ്രുവോ ജീവിതസംഗമഃ

വാല്മീകിരാമായണേ സുന്ദരകാണ്ഡേ 𝟓.𝟏𝟑.𝟒𝟕

വാല്‍മീകിരാമായണം സുന്ദരകാണ്ഡത്തില്‍ ഹനുമാന്‍ പറയുന്നതാണ് ഇത്.

അമാനുഷമായ തന്‍റെ കഴിവുകള്‍ എല്ലാം പ്രയോഗിച്ചു ഹനുമാന്‍ സീതാദേവിയെ തേടി സമുദ്രം ചാടിക്കടന്ന് ലങ്കയില്‍ എത്തിയിരിക്കുന്നു. ലങ്കാ നഗരം മുഴുവന്‍ കറങ്ങിത്തിരിഞ്ഞ് വീടുവീടാന്തരം കയറിയിറങ്ങി തേടിയിട്ടും ഒരിടത്തും സീതയെ കണ്ടെത്താന്‍ ഹനുമാന് കഴിഞ്ഞില്ല. സമ്പാതി എന്ന കഴുകന്‍ പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് സീത ലങ്കയില്‍ രാവണന്‍റെ അധീനതയില്‍ ഉണ്ടെന്ന കാര്യം ഉറപ്പാണ്‌. ഹനുമാനല്ലാതെ വേറൊരാള്‍ക്കും ഇതുപോലെ ലങ്കയില്‍ എത്താനുള്ള കഴിവും ഇല്ല. അതുകൊണ്ട് ഹനുമാന്‍ സീതയെ കണ്ടെത്തിയില്ല എന്ന വസ്തുത അദ്ദേഹത്തിനും വാനരകുലത്തിനും രാമനും ലക്ഷ്മണനും എല്ലാം വന്നു ചേര്‍ന്ന ഒരു വലിയ പരാജയം ആണെന്ന കാര്യം ഹനുമാനെ നിരശനാക്കുന്നു. സീതയെ കണ്ടെത്താതെ തിരിച്ചു സമുദ്രം ചാടിക്കടന്നു ഇന്ത്യയിലെത്തി തന്‍റെ ദൌത്യം പരാജയപ്പെട്ട വിവരം രാമനോടും ലക്ഷ്മണനോടും സുഗ്രീവനോടും അറിയിച്ചാല്‍ അതൊരു വലിയ ദുരന്തത്തില്‍ കലാശിക്കും എന്ന് ഹനുമാന്‍ ഭയപ്പെട്ടു. സീതയെ തിരിച്ചു കിട്ടാന്‍ ഒരു സാധ്യതയും ഇല്ലെന്ന് അറിഞ്ഞാല്‍ രാമനും ലക്ഷ്മണനും സുഗ്രീവനും എല്ലാം ദുഃഖം കൊണ്ട് ജീവത്യാഗം വരെ ചെയ്തേക്കാം എന്ന ആശങ്ക ഹനുമാനുണ്ട്. അതിലും ഭേദം മടങ്ങാതെ ലങ്കയില്‍ ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞു നടക്കുകയോ അവിടെത്തന്നെ ആത്മഹത്യ ചെയ്ത് ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കുകയോ ആണ് ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന ചിന്ത ഹനുമാന്‍റെ മനസ്സില്‍ അല്‍പ്പനേരത്തെക്ക് ഉടലെടുക്കുന്നു. താന്‍ മരിച്ചാല്‍ പിന്നെ ഈ വിവരം കടലിന്‍റെ അപ്പുറത്ത് ഉള്ളവര്‍ അറിയുകയില്ല. അവര്‍ എന്നെങ്കിലും നല്ല വാര്‍ത്തകള്‍ വന്നു ചേരും എന്ന പ്രതീക്ഷയില്‍ അവിടെ കഴിഞ്ഞു കൂടുമല്ലോ.

പക്ഷെ ഹനുമാന്‍ ആത്മഹത്യയെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്ത ഉടനെ തള്ളിക്കളയുന്നു.

അദ്ദേഹം പറയുന്നു

മരണമോ അതുപോലുള്ള വിനാശമോ കൊണ്ട് എണ്ണമറ്റ ദൂഷ്യഫലങ്ങള്‍ മാത്രമേ ഉണ്ടാവുകയുള്ളൂ. ജീവിതം നിലനിര്‍ത്തിയാല്‍ ഒട്ടും വൈകാതെ നന്മയും സൌഖ്യവും വന്നു ചേരും. പക്ഷെ അത്തരം നല്ല ഫലങ്ങള്‍ കാണുകയും അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യണം എങ്കില്‍ ഒരാള്‍ ജീവനോടെ തുടരണം. അതുകൊണ്ട് ശുഭാപ്തിവിശ്വാസം കൈവിടാതെ ജീവന്‍ നിലനിര്‍ത്തി മുന്നോട്ടു പോവുന്നതാണ് എന്തുകൊണ്ടും നല്ലത്

ഇന്ന് നമ്മുടെ നിയന്ത്രണപരിധിയ്ക്ക് അപ്പുറം നില്‍ക്കുന്ന വെല്ലുവിളികള്‍ നേരിടുമ്പോള്‍ പലര്‍ക്കും ആത്മഹത്യ ഒരു പരിഹാരം ആവില്ലേ എന്ന ചിന്ത പലരിലും ഉടലെടുക്കുന്നുണ്ട് എന്നതൊരു ദുഃഖസത്യം ആണ്. ഹനുമാന്‍റെ ഈ ഉപദേശം നമ്മെ മാറി ചിന്തിക്കാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കും എന്ന് ആശിക്കാം. ജീവന്‍ നിലനിര്‍ത്തിയാല്‍ മാത്രമേ പ്രത്യാശക്ക്‌ വഴി ഉള്ളൂ.