॥ അഥ ശ്രീ നൃസിംഹകവചസ്തോത്രം ॥
നൃസിംഹകവചം വക്ഷ്യേ പ്രഹ്ളാദേനോദിതം പുരാ ।
സര്‍വരക്ഷാകരം പുണ്യം സര്‍വോപദ്രവനാശനം ॥ 1॥
സര്‍വ സമ്പത്കരം ചൈവ സ്വര്‍ഗമോക്ഷപ്രദായകം ।
ധ്യാത്വാ നൃസിംഹം ദേവേശം ഹേമസിംഹാസനസ്ഥിതം ॥ 2॥
വിവൃതാസ്യം ത്രിനയനം ശരദിന്ദുസമപ്രഭം ।
ലക്ഷ്മ്യായാലിങ്ഗിതവാമാങ്ഗം വിഭൂതിഭിരുപാശ്രിതം ॥ 3॥
ചതുര്‍ഭുജം കോമലാങ്ഗം സ്വര്‍ണകുണ്ഡലശോഭിതം ।
സരോജശോഭിതോരസ്കം രത്നകേയൂരമുദ്രിതം ॥ 4॥ var രത്നകേയൂരശോഭിതം
തപ്തകാഞ്ചനസംകാശം പീതനിര്‍മലവാസസം ।
ഇന്ദ്രാദിസുരമൌലിസ്ഥസ്ഫുരന്‍മാണിക്യദീപ്തിഭിഃ ॥ 5॥
വിരാജിതപദദ്വന്ദ്വം ശങ്ഖചക്രാദി ഹേതിഭിഃ ।
ഗരുത്മതാ ച വിനയാത് സ്തൂയമാനം മുദാന്വിതം ॥ 6॥ var സവിനയം
സ്വഹൃത്കമലസംവാസം കൃത്വാ തു കവചം പഠേത് ।
നൃസിംഹോ മേ ശിരഃ പാതു ലോകരക്ഷാര്‍ഥസംഭവഃ ॥ 7॥ var ആത്മസംഭവഃ
സര്‍വഗോഽപി സ്തംഭവാസഃ ഫാലം മേ രക്ഷതു ധ്വനിം ।
നൃസിംഹോ മേ ദൃശൌ പാതു സോമസൂര്യാഗ്നിലോചനഃ ॥ 8॥
സ്മൃതിം മേ പാതു നൃഹരിര്‍മുനിവര്യസ്തുതിപ്രിയഃ ।
നാസം മേ സിംഹനാസസ്തു മുഖം ലക്ഷ്മീമുഖപ്രിയഃ ॥ 9॥
സര്‍വവിദ്യാധിപഃ പാതു നൃസിംഹോ രസനാം മമ ।
വക്ത്രം പാത്വിന്ദുവദനം സദാ പ്രഹ്ലാദവന്ദിതഃ ॥ 10॥
നൃസിംഹഃ പാതു മേ കണ്ഠം സ്കന്ധൌ ഭൂഭരാന്തകൃത് ।
ദിവ്യാസ്ത്രശോഭിതഭുജോ നൃസിംഹഃ പാതു മേ ഭുജൌ ॥ 11॥
കരൌ മേ ദേവവരദോ നൃസിംഹഃ പാതു സര്‍വതഃ । var പാതു സര്‍വദാ
ഹൃദയം യോഗിസാധ്യശ്ച നിവാസം പാതു മേ ഹരിഃ ॥ 12॥ var ഹൃദദം
മധ്യം പാതു ഹിരണ്യാക്ഷവക്ഷഃകുക്ഷിവിദാരണഃ ।
നാഭിം മേ പാതു നൃഹരിഃ സ്വനാഭി ബ്രഹ്മസംസ്തുതഃ ॥ 13॥
ബ്രഹ്മാണ്ഡകോടയഃ കട്യാം യസ്യാസൌ പാതു മേ കടിം ।
ഗുഹ്യം മേ പാതു ഗുഹ്യാനാം മന്ത്രാണാം ഗുഹ്യരൂപദൃക് ॥ 14॥
ഊരൂ മനോഭവഃ പാതു ജാനുനീ നരരൂപധൃക് ।
ജങ്ഘേ പാതു ധരാഭാരഹര്‍താ യോഽസൌ നൃകേസരീ ॥ 15॥
സുരരാജ്യപ്രദഃ പാതു പാദൌ മേ നൃഹരീശ്വരഃ ।
സഹസ്രശീര്‍ഷാ പുരുഷഃ പാതു മേ സര്‍വശസ്തനും ॥ 16॥
മഹോഗ്രഃ പൂര്‍വതഃ പാതു മഹാവീരാഗ്രജോഽഗ്നിതഃ ।
മഹാവിഷ്ണുര്‍ദക്ഷിണേ തു മഹാജ്വാലസ്തു നൈരൃതൌ ॥ 17॥
പശ്ചിമേ പാതു സര്‍വേശോ ദിശി മേ സര്‍വതോമുഖഃ ।
നൃസിംഹഃ പാതു വായവ്യാം സൌംയാം ഭൂഷണവിഗ്രഹഃ ॥ 18॥
ഈശാന്യാം പാതു ഭദ്രോ മേ സര്‍വമങ്ഗലദായകഃ । var ഈശാന്യേ
സംസാരഭയതഃ പാതു മൃത്യോര്‍മൃത്യുര്‍നൃകേസരീ ॥ 19॥
.
ഇദം നൃസിംഹകവചം പ്രഹ്ലാദമുഖമണ്ഡിതം ।
ഭക്തിമാന്‍ യഃ പഠേന്നിത്യം സര്‍വപാപൈഃ പ്രമുച്യതേ ॥ 20॥ var സര്‍വപാപാത്
പുത്രവാന്‍ ധനവാന്‍ ലോകേ ദീര്‍ഘായുരുപജായതേ ।
യം യം കാമയതേ കാമം തം തം പ്രാപ്നോത്യസംശയം ॥ 21॥ var കാമാന്‍
സര്‍വത്ര ജയമാപ്നോതി സര്‍വത്ര വിജയീ ഭവേത് ।
ഭൂംയന്തരീക്ഷദിവ്യാനാം ഗ്രഹാണാം വിനിവാരണം ॥ 22॥
വൃശ്ചികോരഗസംഭൂത വിഷാപഹരണം പരം ।
ബ്രഹ്മരാക്ഷസയക്ഷാണാം ദൂരോത്സാരണകാരണം ॥ 23॥
ഭൂര്‍ജേ വാ താലപാത്രേ വാ കവചം ലിഖിതം ശുഭം ।
കരമൂലേ ധൃതം യേന സിധ്യേയുഃ കര്‍മസിദ്ധയഃ ॥ 24॥ var തസ്യ കാര്യാണി
ദേവാസുരമനുഷ്യേഷു സ്വം സ്വമേവ ജയം ലഭേത് ।
ഏകസന്ധ്യം ത്രിസന്ധ്യം വാ യഃ പഠേന്നിയതോ നരഃ ॥ 25॥
സര്‍വമങ്ഗലമാങ്ഗല്യം ഭുക്തിം മുക്തിം ച വിന്ദതി ।
ദ്വാത്രിംശതിസഹസ്രാണി പഠേത് ശുദ്ധാത്മനാം നൃണാം ॥ 26॥
var യഃ പഠേത് ശുദ്ധമാനസഃ ॥
കവചസ്യാസ്യ മന്ത്രസ്യ മന്ത്രസിദ്ധിഃ പ്രജായതേ ।
അനേന മന്ത്രരാജേന കൃത്വാ ഭസ്മാഭിമന്ത്രണം ॥ 27॥
തിലകം വിന്യസേദ്യസ്തു തസ്യ ഗ്രഹഭയം ഹരേത് ।
ത്രിവാരം ജപമാനസ്തു ദത്തം വാര്യഭിമന്ത്ര്യ ച ॥ 28॥
var വാരിഭ്യാമന്ത്ര്യ ച ॥
പ്രാശയേദ്യോ നരോ മന്ത്രം നൃസിംഹധ്യാനമാചരേത് ।
തസ്യ രോഗാഃ പ്രണശ്യന്തി യേ ച സ്യുഃ കുക്ഷിസംഭവാഃ ॥ 29॥
കിമത്ര ബഹുനോക്തേന നൃസിംഹസദൃശോ ഭവേത് ।
മനസാ ചിന്തിതം യത്തു സ തച്ചാപ്നോത്യസംശയം ॥ 30॥
ഗര്‍ജന്തം ഗര്‍ജയന്തം നിജഭുജപടലം സ്ഫോടയന്തം ഹഠന്തം
രൂപ്യന്തം താപയന്തം ദിവി ഭുവി ദിതിജം ക്ഷേപയന്തം ക്ഷിപന്തം ।
var ക്ഷോഭയന്തം ക്ഷിപന്തം ।
ക്രന്ദന്തം രോഷയന്തം ദിശി ദിശി സതതം സംഹരന്തം ഭരന്തം var ഭ്രമന്തം
വീക്ഷന്തം ഘൂര്‍ണയന്തം ശരനികരശതൈര്‍ദിവ്യസിംഹം നമാമി ॥ 31॥ var കരനികര
॥ ഇതി ശ്രീബ്രഹ്മാണ്ഡപുരാണേ പ്രഹ്ലാദോക്തം ശ്രീനൃസിംഹകവചം സമ്പൂര്‍ണം ॥
॥ अथ श्री नृसिंहकवचस्तोत्रं ॥
नृसिंहकवचं वक्ष्ये प्रह्लादेनोदितं पुरा ।
सर्वरक्षाकरं पुण्यं सर्वोपद्रवनाशनं ॥ 1॥
सर्व सम्पत्करं चैव स्वर्गमोक्षप्रदायकं ।
ध्यात्वा नृसिंहं देवेशं हेमसिंहासनस्थितं ॥ 2॥
विवृतास्यं त्रिनयनं शरदिन्दुसमप्रभं ।
लक्ष्म्यायालिङ्गितवामाङ्गं विभूतिभिरुपाश्रितं ॥ 3॥
चतुर्भुजं कोमलाङ्गं स्वर्णंकुण्डलशोभितं ।
सरोजशोभितोरस्कं रत्नकेयूरमुद्रितं ॥ 4॥ var रत्नकेयूरशोभितं
तप्तकाञ्चनसंकाशं पीतनिर्मलवाससं ।
इन्द्रादिसुरमौलिस्थस्फुरन्माणिक्यदीप्तिभिः ॥ 5॥
विराजितपदद्वन्द्वं शङ्खचक्रादि हेतिभिः ।
गरुत्मता च विनयात् स्तूयमानं मुदान्वितं ॥ 6॥ var सविनयं
स्वहृत्कमलसंवासं कृत्वा तु कवचं पठेत् ।
नृसिंहो मे शिरः पातु लोकरक्षार्थसंभवः ॥ 7॥ var आत्मसंभवः
सर्वगोऽपि स्तंभवासः फालं मे रक्षतु ध्वनिं ।
नृसिंहो मे दृशौ पातु सोमसूर्याग्निलोचनः ॥ 8॥
स्मृतिं मे पातु नृहरिर्मुनिवर्यस्तुतिप्रियः ।
नासं मे सिंहनासस्तु मुखं लक्ष्मीमुखप्रियः ॥ 9॥
सर्वविद्याधिपः पातु नृसिंहो रसनां मम ।
वक्त्रं पात्विन्दुवदनं सदा प्रह्लादवन्दितः ॥ 10॥
नृसिंहः पातु मे कण्ठं स्कन्धौ भूभरान्तकृत् ।
दिव्यास्त्रशोभितभुजो नृसिंहः पातु मे भुजौ ॥ 11॥
करौ मे देववरदो नृसिंहः पातु सर्वतः । var पातु सर्वदा
हृदयं योगिसाध्यश्च निवासं पातु मे हरिः ॥ 12॥ var हृददं
मध्यं पातु हिरण्याक्ष वक्षःकुक्षिविदारणः ।
नाभिं मे पातु नृहरिः स्वनाभि ब्रह्मसंस्तुतः ॥ 13॥
ब्रह्माण्डकोटयः कट्यां यस्यासौ पातु मे कटिं ।
गुह्यं मे पातु गुह्यानां मन्त्राणां गुह्यरूपदृक् ॥ 14॥
ऊरू मनोभवः पातु जानुनी नररूपधृक् ।
जङ्घे पातु धराभारहर्ता योऽसौ नृकेसरी ॥ 15॥
सुरराज्यप्रदः पातु पादौ मे नृहरीश्वरः ।
सहस्रशीर्षा पुरुषः पातु मे सर्वशस्तनुं ॥ 16॥
महोग्रः पूर्वतः पातु महावीराग्रजोऽग्नितः ।
महाविष्णुर्द्क्षिणे तु महाज्वालस्तु नैरृतौ ॥ 17॥
पश्चिमे पातु सर्वेशो दिशि मे सर्वतोमुखः ।
नृसिंहः पातु वायव्यां सौंर्यां भूषणविग्रहः ॥ 18॥
ईशान्यां पातु भद्रो मे सर्वमङ्गलदायकः । var ईशान्ये
संसारभयतः पातु मृत्योर्मृत्युर्नृकेसरी ॥ 19॥
इदं नृसिंहकवचं प्रह्लादमुखमण्डितं ।
भक्तिमान्यः पठेन्नित्यं सर्वपापैः प्रमुच्यते ॥ 20॥ var सर्वपापात्
पुत्रवान्धनवान्लोके दीर्घायुरुपजायते ।
यं यं कामयते कामं तं तं प्राप्नोत्यसंशयं ॥ 21॥ var कामान्
सर्वत्र जयमाप्नोति सर्वत्र विजयी भवेत् ।
भूम्यन्तरीक्षदिव्यानां ग्रहाणां विनिवारणं ॥ 22॥
वृश्चिकोरगसंभूत विषापहरणं परं ।
ब्रह्मराक्षसयक्षाणां दूरोत्सारणकारणं ॥ 23॥
भूर्जे वा तालपात्रे वा कवचं लिखितं शुभं ।
करमूले धृतं येन सिध्येयुः कर्मसिद्धयः ॥ 24॥ var तस्य कार्याणि
देवासुरमनुष्येषु स्वं स्वमेव जयं लभेत् ।
एकसन्ध्यं त्रिसन्ध्यं वा यः पठेन्नियतो नरः ॥ 25॥
सर्वमङ्गलमाङ्गल्यं भुक्तिं मुक्तिं च विन्दति ।
द्वात्रिंशतिसहस्राणि पठेत् शुद्धात्मनां नृणां ॥ 26॥
var यः पठेत् शुद्धमानसः ॥
कवचस्यास्य मन्त्रस्य मन्त्रसिद्धिः प्रजायते ।
अनेन मन्त्रराजेन कृत्वा भस्माभिमन्त्रणं ॥ 27॥
तिलकं विन्यसेद्यस्तु तस्य ग्रहभयं हरेत् ।
त्रिवारं जपमानस्तु दत्तं वार्यभिमन्त्र्य च ॥ 28॥
var वारिभ्यामन्त्र्य च ॥
प्राशयेद्यो नरो मन्त्रं नृसिंहध्यानमाचरेत् ।
तस्य रोगाः प्रणश्यन्ति ये च स्युः कुक्षिसंभवाः ॥ 29॥
किमत्र बहुनोक्तेन नृसिंहसदृशो भवेत् ।
मनसा चिन्तितं यत्तु स तच्चाप्नोत्यसंशयं ॥ 30॥
गर्जन्तं गर्जयन्तं निजभुजपटलं स्फोटयन्तं हठन्तं
रूप्यन्तं तापयन्तं दिवि भुवि दितिजं क्षेपयन्तं क्षिपन्तं ।
var क्षोभयन्तं क्षिपन्तं ।
क्रन्दन्तं रोषयन्तं दिशि दिशि सततं संहरन्तं भरन्तं var भ्रमन्तं
वीक्षन्तं घूर्णंयन्तं शरनिकरशतैर्दिव्यसिंहं नमामि ॥ 31॥ var करनिकर
॥ इति श्रीब्रह्माण्डपुराणे प्रह्लादोक्तं श्रीनृसिंहकवचं सम्पूर्णं ॥
॥ atha śrī nṛsiṃhakavacastotraṃ ॥
nṛsiṃhakavacaṃ vakṣye prahlādenoditaṃ purā ।
sarvarakṣākaraṃ puṇyaṃ sarvopadravanāśanaṃ ॥ 1॥
sarva sampatkaraṃ caiva svargamokṣapradāyakaṃ ।
dhyātvā nṛsiṃhaṃ deveśaṃ hemasiṃhāsanasthitaṃ ॥ 2॥
vivṛtāsyaṃ trinayanaṃ śaradindusamaprabhaṃ ।
lakṣmyāyāliṅgitavāmāṅgaṃ vibhūtibhirupāśritaṃ ॥ 3॥
caturbhujaṃ komalāṅgaṃ svarṇaṃkuṇḍalaśobhitaṃ ।
sarojaśobhitoraskaṃ ratnakeyūramudritaṃ ॥ 4॥ var ratnakeyūraśobhitaṃ
taptakāñcanasaṃkāśaṃ pītanirmalavāsasaṃ ।
indrādisuramaulisthasphuranmāṇikyadīptibhiḥ ॥ 5॥
virājitapadadvandvaṃ śaṅkhacakrādi hetibhiḥ ।
garutmatā ca vinayāt stūyamānaṃ mudānvitaṃ ॥ 6॥ var savinayaṃ
svahṛtkamalasaṃvāsaṃ kṛtvā tu kavacaṃ paṭhet ।
nṛsiṃho me śiraḥ pātu lokarakṣārthasaṃbhavaḥ ॥ 7॥ var ātmasaṃbhavaḥ
sarvago'pi staṃbhavāsaḥ phālaṃ me rakṣatu dhvaniṃ ।
nṛsiṃho me dṛśau pātu somasūryāgnilocanaḥ ॥ 8॥
smṛtiṃ me pātu nṛharirmunivaryastutipriyaḥ ।
nāsaṃ me siṃhanāsastu mukhaṃ lakṣmīmukhapriyaḥ ॥ 9॥
sarvavidyādhipaḥ pātu nṛsiṃho rasanāṃ mama ।
vaktraṃ pātvinduvadanaṃ sadā prahlādavanditaḥ ॥ 10॥
nṛsiṃhaḥ pātu me kaṇṭhaṃ skandhau bhūbharāntakṛt ।
divyāstraśobhitabhujo nṛsiṃhaḥ pātu me bhujau ॥ 11॥
karau me devavarado nṛsiṃhaḥ pātu sarvataḥ । var pātu sarvadā
hṛdayaṃ yogisādhyaśca nivāsaṃ pātu me hariḥ ॥ 12॥ var hṛdadaṃ
madhyaṃ pātu hiraṇyākṣa vakṣaḥkukṣividāraṇaḥ ।
nābhiṃ me pātu nṛhariḥ svanābhi brahmasaṃstutaḥ ॥ 13॥
brahmāṇḍakoṭayaḥ kaṭyāṃ yasyāsau pātu me kaṭiṃ ।
guhyaṃ me pātu guhyānāṃ mantrāṇāṃ guhyarūpadṛk ॥ 14॥
ūrū manobhavaḥ pātu jānunī nararūpadhṛk ।
jaṅghe pātu dharābhārahartā yo'sau nṛkesarī ॥ 15॥
surarājyapradaḥ pātu pādau me nṛharīśvaraḥ ।
sahasraśīrṣā puruṣaḥ pātu me sarvaśastanuṃ ॥ 16॥
mahograḥ pūrvataḥ pātu mahāvīrāgrajo'gnitaḥ ।
mahāviṣṇurdkṣiṇe tu mahājvālastu nairṛtau ॥ 17॥
paścime pātu sarveśo diśi me sarvatomukhaḥ ।
nṛsiṃhaḥ pātu vāyavyāṃ sauṃryāṃ bhūṣaṇavigrahaḥ ॥ 18॥
īśānyāṃ pātu bhadro me sarvamaṅgaladāyakaḥ । var īśānye
saṃsārabhayataḥ pātu mṛtyormṛtyurnṛkesarī ॥ 19॥
idaṃ nṛsiṃhakavacaṃ prahlādamukhamaṇḍitaṃ ।
bhaktimānyaḥ paṭhennityaṃ sarvapāpaiḥ pramucyate ॥ 20॥ var sarvapāpāt
putravāndhanavānloke dīrghāyurupajāyate ।
yaṃ yaṃ kāmayate kāmaṃ taṃ taṃ prāpnotyasaṃśayaṃ ॥ 21॥ var kāmān
sarvatra jayamāpnoti sarvatra vijayī bhavet ।
bhūmyantarīkṣadivyānāṃ grahāṇāṃ vinivāraṇaṃ ॥ 22॥
vṛścikoragasaṃbhūta viṣāpaharaṇaṃ paraṃ ।
brahmarākṣasayakṣāṇāṃ dūrotsāraṇakāraṇaṃ ॥ 23॥
bhūrje vā tālapātre vā kavacaṃ likhitaṃ śubhaṃ ।
karamūle dhṛtaṃ yena sidhyeyuḥ karmasiddhayaḥ ॥ 24॥ var tasya kāryāṇi
devāsuramanuṣyeṣu svaṃ svameva jayaṃ labhet ।
ekasandhyaṃ trisandhyaṃ vā yaḥ paṭhenniyato naraḥ ॥ 25॥
sarvamaṅgalamāṅgalyaṃ bhuktiṃ muktiṃ ca vindati ।
dvātriṃśatisahasrāṇi paṭhet śuddhātmanāṃ nṛṇāṃ ॥ 26॥
var yaḥ paṭhet śuddhamānasaḥ ॥
kavacasyāsya mantrasya mantrasiddhiḥ prajāyate ।
anena mantrarājena kṛtvā bhasmābhimantraṇaṃ ॥ 27॥
tilakaṃ vinyasedyastu tasya grahabhayaṃ haret ।
trivāraṃ japamānastu dattaṃ vāryabhimantrya ca ॥ 28॥
var vāribhyāmantrya ca ॥
prāśayedyo naro mantraṃ nṛsiṃhadhyānamācaret ।
tasya rogāḥ praṇaśyanti ye ca syuḥ kukṣisaṃbhavāḥ ॥ 29॥
kimatra bahunoktena nṛsiṃhasadṛśo bhavet ।
manasā cintitaṃ yattu sa taccāpnotyasaṃśayaṃ ॥ 30॥
garjantaṃ garjayantaṃ nijabhujapaṭalaṃ sphoṭayantaṃ haṭhantaṃ
rūpyantaṃ tāpayantaṃ divi bhuvi ditijaṃ kṣepayantaṃ kṣipantaṃ ।
var kṣobhayantaṃ kṣipantaṃ ।
krandantaṃ roṣayantaṃ diśi diśi satataṃ saṃharantaṃ bharantaṃ var bhramantaṃ
vīkṣantaṃ ghūrṇaṃyantaṃ śaranikaraśatairdivyasiṃhaṃ namāmi ॥ 31॥ var karanikara
॥ iti śrībrahmāṇḍapurāṇe prahlādoktaṃ śrīnṛsiṃhakavacaṃ sampūrṇaṃ ॥
