वासः काञ्चनपञ्जरे नृपकरांभोजैस्तनूमार्जनम्
भक्ष्यं स्वादुरसालदाडिमफलं पेयं सुधाभं पयः।
पाठस्सम्सदि रामनाम सततं धीरस्य कीरस्य मे।
हा हा हन्त तथापि जन्मविटपिक्रोडे मनो धावति॥
vāsaḥ kāñcanapañjare nṛpakarāṁbhojaistanūmārjanam
bhakṣyaṁ svādurasāladāḍimaphalaṁ peyaṁ sudhābhaṁ payaḥ|
pāṭhassamsadi rāmanāma satataṁ dhīrasya kīrasya me|
hā hā hanta tathāpi janmaviṭapikroḍe mano dhāvati||
The articulate and attractive, well trained parrot, sitting comfortably in a golden cage in the palace of a king is crying out
I am staying in a comfortable cage made of gold. Often I am petted on my body by the hands of the king himself. I have tasty food in the shape of mango and pomegranate. I drink milk as tasty as nectar. I am reciting repeatedly great words and the glorious name of Lord Rama in the assembly of great people. I am an enlightened and articulate parrot.
However, in spite of all the comforts, my heart always runs after that hollow place in the tree in the forest where I was born.
വാസഃ കാഞ്ചനപഞ്ജരേ നൃപകരാംഭോജൈസ്തനൂമാര്‍ജനം
ഭക്ഷ്യം സ്വാദുരസാലദാഡിമഫലം പേയം സുധാഭം പയഃ।
പാഠസ്സംസദി രാമനാമ സതതം ധീരസ്യ കീരസ്യ മേ।
ഹാ ഹാ ഹന്ത തഥാപി ജന്മവിടപിക്രോഡേ മനോ ധാവതി॥
പറയാനും പാടാനും കഴിവുള്ള സുന്ദരനായ തത്തയുടെ ആത്മഗതം
കട്ടിത്തങ്കം കൊണ്ടുള്ള കൂടാണ് എന്‍റെ വീട്. മഹാരാജാവ് തന്നെ പലപ്പോഴും എന്നെ സ്നേഹത്തോടെ തഴുകുന്നു. എന്നും ആഹാരത്തിന് മാമ്പഴവും മാതളവും. കുടിക്കാന്‍ അമൃതം പോലെ മധുരമായ പാല്. ഞാന്‍ മഹത്തുക്കള്‍ കൂടിയിരിക്കുന്ന സദസ്സുകളില്‍ മഹദ്വചനങ്ങളും രാമനാമവും ഉരുവിട്ടുകൊണ്ട് നാളുകള്‍ കഴിക്കുന്നു. ഞാന്‍ സമര്‍ത്ഥനായ എല്ലാം തികഞ്ഞ തത്തയാണ്. എങ്കിലും എന്‍റെ ഹൃദയം ഞാന്‍ ജനിച്ചു വളര്‍ന്ന ദൂരെ ദൂരെ എവിടെയോ ഒരു കാട്ടില്‍ നിവര്‍ന്നുനില്‍ക്കുന്ന ഒരു മരത്തിന്‍റെ കൊമ്പുകള്‍ക്കിടയില്‍ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന പൊത്തിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചു ഗൃഹാതുരമാവുന്നു.
No comments:
Post a Comment